هپاتیت اتوایمیون یا خود ایمنی، تشخیص و درمان

,

هپاتیت یک نوع بیماری خاص است که با ایجاد التهاب در کبد همراه است. اکثر موارد هپاتیت در نتیجه یک عامل ویروسی ایجاد می‌شوند. در افرادی که به هپاتیت اتو ایمیون یا خود ایمنی مبتلا می‌شوند، سلول‌های سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های سالم کبد حمله کرده و آن‌ها را از بین می‌برند. در حدود 70 درصد افراد مبتلا به این بیماری خانم‌هایی هستند که در سنین بین 15 تا 40 سال قرار دارند.

با وجودی که دلایل ابتلا به هپاتیت خود ایمنی هنوز به‌طور کامل شناخته شده نیست، باکتری‌ها و ویروس‌های خاص، مصرف برخی داروها، و نیز قرار گرفتن در معرض مواد سمی همگی می‌توانند با واکنش سیستم ایمنی به بخش‌های سالم بدن در افرادی که از نظر ژنتیک مستعد نارسایی سیستم ایمنی هستند، تاثیر گذاشته و باعث ابتلا به هپاتیت خود ایمنی شود.

هپاتیت اتوایمیون یا خود ایمنی

هپاتیت خود ایمنی می‌بایست به‌طور موثر درمان شود تا به این ترتیب بتوان از التهاب پیش رونده و ابتلای فرد به سیروز کبدی، نارسایی کبدی، یا حتی مرگ جلوگیری کرد. دکتر صدرالدینی فوق تخصص کبد به افراد مبتلا به بیماری هپاتیت خود ایمنی مجموعه متنوعی از روش‌های درمان شامل آخرین درمان‌ها و اقدامات مراقبتی روز را ارائه می‌کند. علاوه بر این دکتر صدرالدینی از پیوند کبد برای بیمارانی استفاده می‌کند که هپاتیت خود ایمنی آن‌ها پیشرفت کرده و باعث ابتلای آن‌ها به سیروز کبدی یا نارسایی کبد شده باشد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر و رزرو نوبت می‌توانید با شماره‌ی 09901414248 ، 22683818-021 و 77839463-021 تماس گرفته و یا از مشاوره‌ی رایگان با دستیاران دکتر در تلگرام بهره‌مند شوید.

بیماری‌های خود ایمنی چیست؟


بیماری‌های خود ایمنی نوع خاص از اختلالات سیستم ایمنی هستند که به خاطر آن‌ها سیستم ایمنی بدن به سلول‌ها و اندام‌های سالم بدن حمله می‌کند. در اصطلاح به این شرایط اتو ایمونیوتی (autoimmunity) گفته می‌شود. هپاتیت خود ایمنی یک بیماری مزمن است که بر عملکرد و بافت کبد تاثیر می‌گذارد.

چه عواملی باعث ابتلا به هپاتیت خود ایمنی می‌شوند؟


ترکیبی از شرایط مربوط به عملکرد سیستم ایمنی، شرایط محیطی و مسائل ژنتیک می‌تواند باعث ابتلای فرد به هپاتیت خود ایمنی شوند. هپاتیت خود ایمنی بیشتر در بین خانم‌ها مشاهده می‌شود. این بیماری ممکن است در هر سنی ایجاد شده و افراد متعلق به یک نژاد یا قومیت خاص را تحت تاثیر خود قرار دهد.

انواع هپاتیت خود ایمنی چیست؟


هپاتیت خود ایمنی به انواع مختلف طبقه‌بندی می‌شود. نوع اول این بیماری در همه سنین ممکن است مشاهده شود. به هر حال، این مشکل اغلب در دوران نوجوانی یا جوانی ایجاد می‌شود. افراد مبتلا به هپاتیت خود ایمنی نوع 1 معمولاً با سایر مشکلات خود ایمنی همچون موارد زیر مواجه می‌گردند:

  • بیماری سلیاک
  • بیماری کرون
  • بیماری گریوز
  • بیماری‌هاشیموتو
  • بیماری نفريت لوپوسي پروليفراتيو (proliferative glomerulonephritis) یا التهاب گلومرول (glomeruli)
  • کلانژیت اسکلروزان اولیه
  • آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)
  • سندرم شوگرن
  • لوپوس‌ اریتماتوی‌ سیستمیک
  • دیابت نوع 1
  • کولیت زخمی

هپاتیت خود ایمنی نوع 2 کمتر در بین افراد مشاهده شده و اغلب کودکان به آن مبتلا می‌شوند. افراد مبتلا به هپاتیت خود ایمنی نوع 2 نیز ممکن است با بیماری‌ها و مشکلات مطرح شده فوق به خاطر این بیماری مواجه گردند.

علائم ابتلا به هپاتیت خود ایمنی چیست؟


رایج‌ترین علائم ابتلا به این بیماری به شرح زیر هستند:

  • خستگی
  • درد مفصل
  • حالت تهوع
  • از دست دادن اشتها
  • درد یا ناراحتی کبد
  • جوش‌های پوستی
  • ادرار به رنگ زرد تیره
  • مدفوع به رنگ روشن
  • یرقان یا زرد شدن پوست و سفید شدن چشم‌ها

توجه داشته باشید علائم ابتلا به هپاتیت خود ایمنی در بین افراد می‌تواند متوسط تا شدید باشد.

چگونه ابتلا به هپاتیت خود ایمنی تشخیص داده می‌شود؟


متخصص کبد برای تشخیص ابتلا به هپاتیت خود ایمنی به علائم بیمار توجه کرده و از معاینات فیزیکی، آزمایش خون، و نیز نمونه‌برداری از کبد استفاده می‌کند. به این ترتیب متخصص کبد از معاینات فیزیکی و بررسی شرح حال بیمار همچون استفاده از الکل و داروهایی که می‌توانند برای عملکرد کبد نامناسب باشند، استفاده خواهد کرد. معمولاً لازم است پزشک به فرد توصیه کند از آزمایش خون به منظور تشخیص علت دقیق مشکل استفاده نماید، زیرا فرد مبتلا به هپاتیت خود ایمنی می‌تواند علائم مشابه با سایر انواع بیماری‌های کبد و نارسایی‌های متابولیک داشته باشد. به این ترتیب معمولاً از آزمایش خون و نمونه‌برداری از کبد برای بیمار استفاده خواهد شد.

درمان هپاتیت خود ایمنی چگونه انجام می‌شود؟


برای درمان هپاتیت خود ایمنی از داروهایی استفاده می‌شود که فرآیند پیشرفت بیماری را متوقف کرده یا این فرآیند را با تاثیرگذاری بر عملکرد سیستم ایمنی بدن آهسته می‌نماید. این درمان همچنین می‌تواند شامل عمل جراحی پیوند کبد باشد.

روش‌های درمان هپاتیت خود ایمنی در اکثر مواقع زمانی موثر هستند که بیماری به موقع و در مراحل اولیه شناسایی شود. افراد مبتلا به این بیماری معمولاً به خوبی نسبت به روش‌های درمان استاندارد واکنش نشان می‌دهند و در اکثر موارد امکان کنترل بیماری وجود دارد. واکنش بلند مدت به این درمان‌ها می‌تواند شامل توقف شرایط بیماری و حتی بازگشت شرایط به حالت اولیه باشد.

مصرف دارو

افراد مبتلا به هپاتیت خود ایمنی که علائمی در ارتباط با این بیماری نداشته یا علائم آن‌ها خفیف باشد، احتمالاً نیازی به مصرف دارو به منظور درمان این بیماری ندارند. به همین خاطر پزشک معالج درباره نیاز به مصرف دارو با بیمار صحبت خواهد کرد. در برخی افراد مبتلا به هپاتیت خود ایمنی خفیف، بیماری ممکن است با گذشت زمان بهبود پیدا کند. دوره بهبود زمانی است که علائم بیماری در فرد مشاهده نشده و آزمایش خون و نمونه‌برداری از کبد نشان دهنده بهبود در عملکرد کبد باشد. انواع داروهای مورد استفاده برای درمان این بیماری به شرح زیر هستند:

  • کورتیکو استروئید. این داروها می‌توانند باعث کاهش التهاب و نیز ایجاد اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن شوند. متخصصین گوارش هر دو نوع بیماری هپاتیت خود ایمنی را با تزریق دوز مناسب داروی پردنیزون به صورت روزانه تحت درمان قرار می‌دهند.
  • داروهای سرکوب گر سیستم ایمنی. این داروها باعث ایجاد اختلال در عملکرد سیستم ایمنی و توقف واکنش سیستم ایمنی نسبت به سلول‌های سالم کبد می‌شوند. در اکثر موارد، متخصصین گوارش از داروهای آزاتیوپرین (آزاسان، ایموران) به همراه پردنیزون برای درمان هپاتیت خود ایمنی استفاده می‌نمایند.

پیوند کبد

در برخی افراد، هپاتیت خود ایمنی پیشرفت کرده و در ادامه باعث ابتلای فرد به سیروز کبدی و نارسایی آن می‌شود. در این شرایط احتمالاً لازم است برای بیمار از پیوند کبد استفاده شود. علائم سیروز و نارسایی کبد در نتیجه هپاتیت خود ایمنی شامل موارد زیر هستند:

  • احساس سوزش در کل بدن
  • مدت زمان طولانی‌تر برای توقف خونریزی نسبت به حالت عادی
  • کبود شدن بدن به سادگی
  • ورم کردن شکم یا قوزک پا
  • تشکیل رگ‌های خونی عنکبوتی شکل تحت عنوان آنژیمای عنکبوتی در زیر پوست
  • نفخ و باد کردن شکم به خاطر بزرگ شدن کبد
  • آب آوردن شکم یا استسقا
  • فراموشی و گیجی

پیوند کبد یک عمل جراحی است که در آن کبد آسیب دیده یا بیمار از بدن خارج شده و با کبد یک فرد سالم دیگر (فرد اهدا کننده) جایگزین می‌شود. به این منظور یک تیم از جراحان پیوند کبد را در بیمارستان بر روی بیمار انجام می‌دهند. در صورت امکان، لازم است بیمار برای مدت 8 ساعت قبل از جراحی از خوردن و آشامیدن خودداری کند. پس از پیوند، بیمار برای حدود 1 تا 2 هفته در بیمارستان باقی می‌ماند تا به این ترتیب از موفقیت‌آمیز بودن پیوند برای وی اطمینان حاصل شود. در این مدت پزشک معالج وضعیت خونریزی، عفونت، و علائم پس زدن کبد را به دقت برای بیمار کنترل می‌کند. همچنین برای بیمار داروهای خاص تجویز می‌شود تا با مصرف آن‌ها در بلند مدت از عفونت یا پس زدن کبد توسط بدن جلوگیری گردد. عمل جراحی پیوند کبد برای هپاتیت خود ایمنی در اکثر موارد موفقیت‌آمیز می‌باشد.

عوارض جانبی احتمالی هپاتیت خود ایمنی و سیروز چیست؟


افراد مبتلا به هپاتیت خود ایمنی و سیروز در معرض ریسک بالای ابتلا به سرطان کبد قرار دارند. به این ترتیب پزشک متخصص وضعیت کبد فرد را به صورت منظم از طریق امواج مافوق صوت مورد بررسی قرار می‌دهد. به این منظور از دستگاه‌های مخصوص برای ارسال امواج مافوق صوت به صورت ایمن و بدون درد به بدن بیمار و تصویربرداری از ساختار اندام‌های مختلف داخل بدن استفاده می‌شود. این تصویربرداری توسط تکنسین متخصص در مطب پزشک به صورت سرپایی انجام شده یا ممکن است برای انجام آن لازم باشد فرد به یک بیمارستان یا مرکز رادیولوژی مراجعه کند. در هنگام این تصویربرداری نیازی به بی‌حس کردن بیمار نیست. تصویر تهیه شده در این روش می‌تواند اندازه کبد را نشان داده و وجود تومورهای سرطانی را در آن مشخص کند.



6 پاسخ
  1. زهرا بابادی
    زهرا بابادی گفته:

    سلام وقت بخیر
    من خانمی ۳۵ ساله هستم که از سال ۸۰ مبتلا به اتوایمیون کبد هستم و در حال حاضر آزاتیوپرین و پردنیزولون با دوز ۵۰ و ۵ استفاده میکنم دوما دیگه مراسم عروسی من هست دکترم گفت برای ازدواج مشکلی نداری و پروتئین سازیم خوبه ولی خودم ته دلم یه ترسی همراه دارم خواهش میکنم کمک کنید که تصمیم درستی بگیرم خداروشکر از نظر بدنی مشکلی ندارم

    پاسخ
  2. الهام
    الهام گفته:

    سلام خسته نباشید
    من 23سالمه سابقه مصرف الکل دارم …خیلی وقته اما استفاده نمیکنم..درد در ناحیه کبد داشتم بر طرف شد بعد از قطع الکل اما مدتیه دوباره درد شروع شده البته زیر نظر روانپزشک 6ماهی میشه قرص اس سیتالوپرام مصرف میکنم ..دکتر هنگام حرص و عصبانیت درد شدیدی در پهلوم و زیر استخوان قفسه سینه سمت راست احساس میکنن که به پشت کمرم میکشه..با توجه به اینکه امسال کنکور دارم نمیتونم مراجعه کنم به بیمارستان میشه لطفا راهنمایی کنید با این علایم ممکنه وضعیت کبد در من خطرناک باشه?
    با تشکر

    پاسخ
  3. کمال
    کمال گفته:

    سلام من حدود ۳ ساله به بیماری خود ایمنی مجرای صفرای مبتلا شدم آیا این بیماری قابل درما ن هست

    پاسخ
  4. جعفر عباس نژاد
    جعفر عباس نژاد گفته:

    باسلام من ۲ماه است که درگیر این موضوع شدم وازارومیه به شیراز معرفی شدم.متاسفانه چون کاندید تعویض دریچه آءورت قلب هستم ازادامه درمان بازماندم آیا وضعیت نارسایی حاد کبدی بنده این اجازه را به من خواهددادتا عمل قلب بازراانجام وسپس به طی مراحل پیوند کبد بپردازم..سپاسگزارم

    پاسخ
  5. ابراهیم رفیعی پور
    ابراهیم رفیعی پور گفته:

    با عرض سلام وسلامتی برای جناب دکتر صدرالدینی
    بنده 51 سال سن دارم حدود 10 ماه قبل آنزیمهای کبدم شروع به بالا رفتن کردن ALT و AST از مورخ 10/ 96 با ازمایش اجباری در محل کار متوجه شدم AST برابر با 69 و ALT برابر با 139 میباشد
    و هر ماه این ارقام با آزمایش جدید بالا میرفتند
    و در مرداد سال 97 رقم AST برابر با 422 و رقم ALT برابربا 643 شدند که با نگران شدن به متخصص داخلی مراجعه کرده داروی لیورگل و ویتامین E تجویز شد
    ودر تاریخ یکم مهر سال 97 عدد AST برابر با 540 و عد ALT برابر با 615 شدند
    با توصیه متخصص داخلی به جناب دکتر امیر احمد مستغنی در شیراز معرفی شدم
    بعداز انجام آزمایشات مختلف و نمونه برداری از کبدم و آزمایش آنزیمهای کبدی در مورخ 22 مهر 97 عدد AST برابربا 1020 و عدد ALT برابر 960 قرار گرفت
    وبا تشخیص جناب دکترمستغنی بنده مبتلا به هپاتیت خود ایمنی شناخته و داروی پردنیزولون 5 میلی گرم با استفاده 6 عدد بعد از صبحانه و 2 عدد بعد از نهار
    و داروی پنتوپرازول 40 میلی گرم یک کپسول در روز قبل از صبحانه تجویز کردند
    بنده درمجتمع پتروشیمی جم الفین دهم واقع در عسلویه در شرکت پیمانکاری بنام جم صنعت کاران بصورت قراردادی از سال 86 تا کنون مشغول کار و سایت من ابزار دقیق هستم بدین منظور که 14 روز کارو 7 روز استراحت و
    هر روز صبح و عصر توی سایت با مواد شیمیائی مثل بنزن, ,تولوئن, زایلن, اتیلن,کاستیک,اسید,هگزان,کونچ اویل,هیدروژن,پروپان,آمین, و گازهای مختلط سمی و خیلی از گازهای بخار و مایع که اسمشونو نمیدونم سروکار مستقیم دارم یعنی تمام مواقع که برای کالیبره تجهیز به سایت میرم مجبورم که تجهیر رو فلش کنم که در نتیجه مواد شیمائی میپاشد بیرون و روی دست و صورت و استنشاق زیاد روبرو میشم.
    جسارتأ سؤالم از جناب دکتر اینه که آیا محیط کار و شرایط کارم به نوع بیاریم مرتبط میشود یعنی محیط کارم عامل بیماریم میتواند باشد
    با تشکر فراوان

    پاسخ
  6. محمد غریب و
    محمد غریب و گفته:

    سلام دخترم ۹سالش کبودی های روی بدنش رنگی وخیلی بزرک وبعدازمدتی محو می شند هنوزم برای درمان شروع نکردم

    پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *